Welkom op de (sinds januari 2020) vernieuwde website van Hans Suijs. De oude website was al ongeveer tien jaar niet meer bijgewerkt. Deze was gemaakt in de beginperiode van het ontstaan van websites en alles werd toen in HTML geprogrammeerd. Een omslachtig en tijdrovend karwei. Daarom is nu een nieuwe website gemaakt met behulp van WordPress.
N.B. Deze website is voor het laatst bijgewerkt op 27-02-2023.
In de periode september 2019 tot en met 5 mei 2021 herdachten we de bevrijding van Nederland die 75 jaar daarvoor plaatsvond. Het jaartal 2021 is geen typefout. Het staat hier omdat een groot aantal herdenkingsactiviteiten door de Coronacrisis in 2020 en 2021 niet door konden gaan. Ook het theaterstuk Overleven is herinneren is in beide jaren niet doorgegaan. In 2022 (data: 29 en 30 april en de middag van 1 mei) konden vele bezoekers het stuk meemaken in de kleine zaal van de Goudse Schouwburg. De kaarten waren binnen een week weg en daarom werd de helft van de zaal bij de Generale Repetitie op 28 april ook opengesteld voor publiek. In alle voorstellingen doodse stilte en een langdurige applaus-ontlading aan het einde. zie deze website hierachter en ook op de website van de theatergroep.
Driekwart eeuw geleden waren er in mijn familie een aantal gebeurtenissen die vragen om herdacht te worden. Ze nodigen ons opnieuw uit om over oorlog en vrede na te denken. Vrede is niet vanzelfsprekend. Het is daarom goed om 75 jaar later – naast goed na te denken en te herdenken – ook de vrede te vieren.
De gebeurtenissen van de laatste oorlogsjaren en de eerste vredesjaren zal ik op deze website in mijn Blog het eerst beschrijven. Daarna volgen bij Genealogie stap voor stap stukken uit de eerder vastgelegde genealogische onderzoeken.
Op 2 maart 1944 werd mijn tante Cis in Vlijmen gearresteerd als koerierster van het verzet en voor het verlenen van onderduik. Zij werd diezelfde dag na een kort verhoor in het huis van bewaring te ‘s-Hertogenbosch naar de Polizeigefängnis Haaren gebracht. Vandaar volgden vanaf begin september Vught, Ravenbrück en een buitenkamp van Dachau te München-Giesing.
Nadat eind oktober ‘s-Hertogenbosch was bevrijd, volgde op 4 november de bevrijding van het oostelijk deel van de Langstraat in West-Brabant. De Duitsers trokken bij Heusden zich terug naar het Noorden. De rivier de Maas werd het nieuwe front. De Duitsers stuurden, ter voorbereiding van een mogelijk tegenoffensief, verkenners in opblaasbootjes de Maas over om de sterkte van de Engelse troepen te testen. Daarbij kwamen op 6 en 7 november twee Engelse militairen om het leven.
In de avond/nacht van 26 op 27 november 1944 kwam mijn vader, die lid was van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS), Vlijmen binnenrijden in een gevorderde auto. Hij gebruikte deze overdag om een Engelse kapitein rond te rijden. Hij had die dag serviesgoed opgehaald voor de leden van de BS. De Engelsen vermoedden een nieuwe infiltratiepoging en schoten. Mijn vader is nog naar een Engels noodhospitaal gebracht en daar geopereerd, maar in de middag van 27 november is hij aan complicaties overleden.
Op 1 december 1944 is mijn vader met militaire eer begraven op het R.K. kerkhof te Vlijmen. Bijna recht tegenover de twee omgekomen Engelse militairen. Afgelopen 1 december hebben we dat herdacht.
In Vlijmen woonden gedurende de oorlog de twee zussen en een broer van mijn vader naast het huis van mijn ouders. Cis Suijs was dus op 2 maart 1944 opgepakt en zat tijdens de bevrijding in een buitenkamp van Dachau te München, terwijl de andere zus, Dré Suijs, vermoedelijk nog was ondergedoken. De jongste broer Cor was naar zijn vriendin in Poeldijk gegaan. Toen het front in het najaar van 1944 opschoof kon hij dus niet meer terug. Het was dus stil in Vlijmen. Mijn moeder ging na de begrafenis van mijn vader met mij naar haar ouders in ‘s-Hertogenbosch. Ze vond de polder niet veilig meer. Ze was op dat moment drie maanden zwanger.
Op 2 januari 1945 om 11 uur in de ochtend viel een V1 op het Akkerpad dicht achter de twee huizen van de familie Suijs. Er vielen dertien doden en vele gewonden. De huizen van Suijs werden verwoest. Gelukkig was er niemand thuis. Anno 2021 is die plek een deel van het marktplein van Vlijmen. De huizen stonden in de Noord – Westelijke hoek van het huidige plein.
Op 27 april 1945 begon Cis Suijs met haar lotgenoten aan een ‘dodenmars’ vanuit het kamp te München naar het zuiden. Op 30 april werden ze door de Amerikanen te Wolfratshausen bevrijd. Na een grote omweg via Zwitserland, Frankrijk en België keerden de vrouwen van het Agfacommando uiteindelijk in Nederland terug.
Op 11 mei 1945 werd mijn broer geboren. Hij kreeg de voornaam van zijn vader.
Pas op 22 mei 1945 kwam Cis Suijs thuis. Ze wist bij aankomst op het station van ‘s-Hertogenbosch nog niets van wat er allemaal tijdens haar gevangenschap gebeurd was. Vrienden uit het verzet hebben haar opgevangen. Wie is wie op de foto….
N.B. Alle afbeeldingen op deze website behoren tot de collectie Suijs, tenzij anders vermeld. Ik heb mijn best gedaan auteursrechthebbenden van de andere foto’s te vinden, doch dit is niet altijd gelukt. Mocht iemand menen dat ik ten onrechte beeld- of tekstmateriaal heb gebruikt, dan verzoek ik om contact met mij op de nemen.
Hans Suijs